KUR'AN HARİTASI

 ANASAYFA  KUR'AN  KÖKLER  ETİMOLOJİ  İLETİŞİM 

KÖK KELİMELER DİZİNİ

    

Dal-Kef-Kef      د ك ك 

Parçalamak, parça parça etmek

Kur'an'da bu kökten türetilmiş kelimeler toplamda 7 kez geçiyor.

Gövde(ler)

3 kez دَكّ
1 kez دَكَّاء
1 kez دَكَّة
2 kez دُكَّتِ

işaretine tıklayarak ilgili ayetin alternatif meallerine ve içerdiği diğer kelimelerin köklerine gidebilirsiniz.

دَكّ
[HyperLink1] 7:143     دَكًّا     dekken     darmadağın
 
İsim       İsim Fiil  Eril    Mansûb İsim  Belirsiz      

وَلَمَّا جَاءَ مُوسَىٰ لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِي أَنْظُرْ إِلَيْكَ ۚ قَالَ لَنْ تَرَانِي وَلَٰكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكَانَهُ فَسَوْفَ تَرَانِي ۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقًا ۚ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ

Ve lemmâ câe mûsâ li mîkâtinâ ve kellemehu rabbuhu kâle rabbi erinî enzur ileyk(ileyke), kâle len terânî ve lakininzur ilel cebeli fe inistekarre mekânehu fe sevfe terânî fe lemmâ tecellâ rabbuhu lil cebeli cealehu dekkan ve harra mûsâ saıkan, fe lemmâ efaka kâle subhâneke tubtu ileyke ve ene evvelul mu’minîn(mu’minîne).

Musa, bizimle sözleştiği yere gelip Rabbi de kendisiyle konuşunca şöyle konuştu: "Rabbim, göster bana kendini, göreyim seni." Dedi: "Asla göremezsin beni. Ama şu dağa bak. Eğer o yerinde durabilirse, sen de beni görebileceksin." Rabbi dağa tecelli edince onu parça parça etti. Ve Musa baygın vaziyette yere yığıldı. Kendine gelince şöyle yakardı: "Tespih ederim o yüce varlığını, tövbe edip sana yöneldim. İman edenlerin ilkiyim ben."
 

دَكّ
[HyperLink1] 89:21     دَكًّا     dekken     sarsıla
 
İsim       İsim Fiil  Eril    Mansûb İsim  Belirsiz      

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا

Kellâ izâ dukketil ardu dekken dekkâ(dekken).

İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,
 

دَكّ
[HyperLink1] 89:21     دَكًّا     dekken     sarsıla
 
İsim       İsim Fiil  Eril    Mansûb İsim  Belirsiz      

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا

Kellâ izâ dukketil ardu dekken dekkâ(dekken).

İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,
 

دَكَّاء
[HyperLink1] 18:98     دَكَّاءَ     dekkā'e     yerle bir
 
İsim         Eril    Mansûb İsim        

قَالَ هَٰذَا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي ۖ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ ۖ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا

Kâle hâzâ rahmetun min rabbî, fe izâ câe va’du rabbî cealehu dekkâ’(dekkâe), ve kâne va’du rabbî hakkâ(hakkan).

Dedi: "Bu, Rabbimden bir rahmettir. Rabbimin vaadi gelince onu yerle bir eder. Ve Rabbimin vaadi haktır."
 

دَكَّة
[HyperLink1] 69:14     دَكَّةً     dekketen     çarpma ile
 
İsim         Dişil    Mansûb İsim  Belirsiz      

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً

Ve humiletil ardu vel cibâlu fe dukketâ dekketen vâhıdeh(vâhıdeten).

Yer ve dağlar yükletilip birbirine bir çarpılışla parça parça edildiğinde,
 

دُكَّتِ
[HyperLink1] 69:14     فَدُكَّتَا     fe dukketā     çarpıştırıldığı
 
Fiil    Edilgen     3. şahıs, Dişil, İkil  Geçmiş Zaman          

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً

Ve humiletil ardu vel cibâlu fe dukketâ dekketen vâhıdeh(vâhıdeten).

Yer ve dağlar yükletilip birbirine bir çarpılışla parça parça edildiğinde,
 

دُكَّتِ
[HyperLink1] 89:21     دُكَّتِ     dukketi     dümdüz edildiği
 
Fiil    Edilgen     3. şahıs, Dişil, Tekil  Geçmiş Zaman          

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا

Kellâ izâ dukketil ardu dekken dekkâ(dekken).

İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,