نَبَذَ
![[HyperLink1]](images/detay.jpg)
2:100
نَبَذَهُ
nebeƶehu
onu bozdular
Fiil
3. şahıs, Eril, Tekil
Geçmiş Zaman
أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهْدًا نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنْهُمْ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
E ve kullemâ âhedû ahden nebezehu ferîkun minhum bel ekseruhum lâ yu’minûn(yu’minûne).
Bir ahitle söz verdikleri her seferinde, içlerinden bir fırka ahdi kaldırıp atmadı mı? Doğrusu şu ki, onların çokları iman etmezler.
|
نَبَذَ
2:101
نَبَذَ
nebeƶe
attılar
Fiil
3. şahıs, Eril, Tekil
Geçmiş Zaman
وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
Ve lemmâ câehum resûlun min indillâhi musaddikun limâ meahum nebeze ferîkun minellezîne ûtûl kitâb(kitâbe), kitâballâhi verâe zuhûrihim ke ennehum lâ ya’lemûn(ya’lemûne).
Allah katından kendilerine, ellerinde bulunanı tasdikleyici bir resul geldiğinde, kitap verilenlerden bir fırka, Allah´ın Kitabı´nı hiç bilmiyorlarmış gibi kaldırıp arkalarına attılar.
|
نَبَذَ
3:187
فَنَبَذُوهُ
fenebeƶūhu
fakat onlar (verdikleri sözü) attılar
Fiil
3. şahıs, Eril, Çoğul
Geçmiş Zaman
وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ
Ve iz ehazallâhu mîsâkallezîne ûtûl kitâbe le tubeyyinunnehu lin nâsi ve lâ tektumûneh(tektumûnehu), fe nebezûhu verâe zuhûrihim veşterav bihî semenen kalîlâ(kalîlen), fe bi’se mâ yeşterûn(yeşterûne).
Allah, kendilerine kitap verilenlerden şu yolda mîsak almıştı: "Onu insanlara mutlaka açık-seçik bildireceksiniz, onu saklamayacaksınız." Ama onlar Kitap´ı sırtlarının gerisine attılar, basit bir ücret karşılığı onu sattılar. Ne kötü şey satın alıyorlar!
|
نَبَذَ
8:58
فَانْبِذْ
fenbiƶ
sen de davran
Fiil
2. şahıs, Eril, Tekil
Emir Kipi
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ
Ve immâ tehâfenne min kavmin hiyâneten fenbiz ileyhim alâ sevâin, innallâhe lâ yuhıbbul hâinîn(hâinîne).
Eğer bir topluluktan hıyanet kuşkusu duyarsan, antlaşmaya bağlı kalmayacağını aynı şekilde sen de onlara bildir. Allah, hainlik edenleri sevmez.
|
نَبَذَ
20:96
فَنَبَذْتُهَا
fenebeƶtuhā
ve onu attım
Fiil
1. şahıs, Tekil
Geçmiş Zaman
قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي
Kâle basurtu bi mâ lem yabsurû bihî fe kabadtu kabdaten min eserir resûli fe nebeztuhâ ve kezâlike sevvelet lî nefsî.
Sâmirî dedi: "Onların görmediklerini gördüm. Resulün izinden bir avuç avuçladım da onu attım. Nefsim bana böylesini hoş gösterdi."
|
نَبَذَ
28:40
فَنَبَذْنَاهُمْ
fe nebeƶnāhum
ve attık
Fiil
1. şahıs, Çoğul
Geçmiş Zaman
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ
Fe ehaznâhu ve cunûdehu fe nebeznâhum fîl yemm(yemmi), fanzur keyfe kâne âkıbetuz zâlimîn(zâlimîne).
Biz de onu ve askerlerini yakalayıp hepsini suyun içine fırlattık. Bak, nasıl oldu zalimlerin sonu!
|
نَبَذَ
37:145
فَنَبَذْنَاهُ
fenebeƶnāhu
onu attık
Fiil
1. şahıs, Çoğul
Geçmiş Zaman
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ
Fe nebeznâhu bil arâi ve huve sakîm(sakîmun).
Bir süre sonra onu, çıplak araziye attık. Hastalanmıştı.
|
نَبَذَ
51:40
فَنَبَذْنَاهُمْ
fe nebeƶnāhum
ve onları attık
Fiil
1. şahıs, Çoğul
Geçmiş Zaman
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ
Fe ehaznâhu ve cunûdehu fe nebeznâhum fîl yemmi ve huve mulîm(mulîmun).
Bunun üzerine, onu da ordusunu da yakalayıp suyun ortasına fırlattık. Kendi kendini kınayıp duruyordu.
|
نَبَذَ
68:49
لَنُبِذَ
lenubiƶe
elbette atılırdı
Fiil
Edilgen
3. şahıs, Eril, Tekil
Geçmiş Zaman
لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ
Levlâ en tedârekehu ni’metun min rabbihî le nubize bil arâi ve huve mezmûm(mezmûmun).
Eğer ona, Rabbinden bir nimet ulaşmasaydı, horlanmış bir halde cascavlak bir yere atılırdı.
|
نَبَذَ
104:4
لَيُنْبَذَنَّ
leyunbeƶenne
andolsun o atılacaktır
Fiil
Edilgen
3. şahıs, Eril, Tekil
Şimdiki/Geniş Zaman
كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ
Kellâ le yunbezenne fîl hutameh(hutameti).
Hayır, iş, sandığı gibi değil! Yemin olsun ki fırlatılıp atılacaktır o kırıp geçirene, yalayıp yutana/Hutame´ye.
|
ٱنتَبَذَتْ
19:16
انْتَبَذَتْ
ntebeƶet
o ayrılıp çekilmişti
Fiil
İfti’al Kalıbı
3. şahıs, Dişil, Tekil
Geçmiş Zaman
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا
Vezkur fil kitâbı meryem(meryeme), izintebezet min ehlihâ mekânen şarkıyyâ(şarkıyyen).
Kitap´ta Meryem´i de an. Hani o, ailesinden ayrılıp doğu tarafında bir mekâna çekilmişti.
|
ٱنتَبَذَتْ
19:22
فَانْتَبَذَتْ
fentebeƶet
ve çekildi
Fiil
İfti’al Kalıbı
3. şahıs, Dişil, Tekil
Geçmiş Zaman
فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا
Fe hamelethu fentebezet bihî mekânen kasıyyâ(kasıyyen).
Ona gebe kaldı. Ardından da onunla uzak bir mekâna çekildi.
|